Πάνο ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη που μας δείχνεις, γράφοντας για τη δική σου εμπειρία. Αυτό είναι ένα δύσκολο βήμα, που βοηθάει πολύ όμως, όταν το κάνεις.
Διάβασα το κείμενό σου με προσοχή και αναγνώρισα πολλά κοινά με τη δική μου πορεία στις διαταραχές διάθεσης.
Θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία. Πρώτα, στο ότι δεν αναφέρεις πουθενά ότι παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή, κάνεις και ψυχοθεραπεία.
Από τη δική μου εμπειρία, αλλά και μέσα από την ανταλλαγή απόψεων με άλλα μέλη στις Ομάδες Αυτοβοήθειας, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι χωρίς ψυχοθεραπεία, τα αποτελέσματα στην καλυτέρευση των συμπτωμάτων μας, δεν είναι τόσο δυνατά.
Σε απλά ελληνικά, η αντιμετώπιση των διαταραχών, είναι πολυεπίπεδη. Βοηθάνε πολύ τα φάρμακα, όταν είναι αναγκαία (επειδή δε χρειάζονται σε όλες τις περιπτώσεις), ΑΛΛΑ το κομμάτι που βοηθάει πάρα πολύ, είναι το να ψάξεις τι ακριβώς τα προκαλεί όλα αυτά, τι τελικά είναι αυτό που δημιουργεί το άγχος, τις κρίσεις. Για να απαλλαγείς από τα συμπτώματα, βασική προϋπόθεση (και πάλι εμπειρικά το καταθέτω), είναι να κάνεις αλλαγή τρόπου σκέψης και ζωής. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της ψυχοθεραπείας.
Το δεύτερο κομμάτι του κειμένου σου που θα ήθελα να συζητήσουμε, είναι αυτό που λες, ότι δεν έχεις μιλήσει στην κοπέλα σου, ενώ αντίθετα οι γονείς σου είναι ενήμεροι.
Θα ήθελα να μάθω πόσο καιρό είστε μαζί και επίσης, γιατί δεν την έχεις μιλήσει ακόμα για κάτι τόσο σημαντικό που πιστεύω ότι αφορά και εκείνη για πολλούς λόγους. Τι σε κρατάει από το να το κάνεις;
Περιμένω νέα σου και ελπίζω να σε βοηθήσουμε να νιώσεις καλύτερα... Για μας, αυτό είναι σκοπός ύπαρξης...